اخلاق پژوهش، از شاخههای اخلاق كاربردی ميباشد و به معنای بررسي امكان و شرايط رعايت قواعد و اصول اخلاقي در پژوهش است. از این رو شامل مجموعهای از آداب و اصول اخلاقی است که قرار است تمام اعضاء یک جامعه علمی در فرآیند استفاده، تولید و نشر دانش به آنها پایبند بوده و آنها را رعایت کنند.
این آداب یا در قالب منشورهای حرفهای مکتوب و مدون شدهاند، یا مورد توافق متخصصان رشتههای مختلف قرار گرفتهاند. توجه به این قالبهای تدوین شده و استفاده از آنها در مسیر فرایند پژوهش حائز اهمیت است.